Simchat Torah - Vreugde van de Torah

Aan het eind van het Loofhuttenfeest, dat zeven dagen duurt, wordt in de synagoge op de achtste dag Simchat Torah gevierd. Het is het feest waarop gevierd wordt dat de Torah aan het Joodse volk werd toevertrouwd. De ontvangst van de Torah en de opdracht om deze te onderwijzen is steeds een bron van vreugde geweest. Dat is de reden van dit feest.

De woorden van God zijn door het volk trouw bewaard. Boekrollen van 2000 jaar terug die in grotten van de Negev zijn gevonden, zijn woordelijk gelijk aan die welke wij nu hebben. Israël heeft de Torah met vreugde ontvangen met de woorden ‘alles wat de EEUWIGE gesproken heeft zullen wij doen en daarnaar zullen wij horen’ In Psalm 119 en Ps.100:1 getuigt Israël van deze vreugde.(‘dient de EEUWIGE met vreugde’ ).

De lezing van de Torah, de vijf boeken van Moshe, vormt het centrale moment van de shabbatochtenddienst in de synagoge. In een cyclus van één jaar wordt heel de Torah voorgelezen.

Op Simchat Torah mag de laatst opgeroepen man namens de gehele kille het slot van Devariem (Deut.) lezen. Hij wordt de Chatan Torah, de Bruidegom van de Torah, genoemd. Hij leest uit de eerste Torahrol. Hierna wordt de Chatan Beresjiet, de Bruidegom van het begin - meestal een vooraanstaand lid van de gemeente - opgeroepen. Hij leest het gedeelte waarmee de Torah begint, uit de 2de Torahrol. Dit gebruik illustreert dat aan de lezing en bestudering van de Torah geen einde komt. Men gaat in nooit aflatende liefde daarmee verder. Om de Bima, het podium, waarop uit de Torah-rol wordt gelezen, vinden zeven omgangen (hakafót) plaats. De gemeente zingt en danst met de Torah-rollen.